Ik zit nu ongeveer anderhalf jaar bij Paulien. En ik heb al veel geleerd en veel begeleiding gehad in dingen.
Als ik op De Klimop ben, ziet er ongeveer zo uit:
Eerst gaan we praten hoe het gaat en hoe of er nog problemen zijn. Zijn er die dan geven Paulien en haar stagiaires tips.
Dan gaan we iets doen met de paarden. Ik heb in het afgelopen jaren bv. leren leiden en volgen met een link met school (op school moet je jezelf leiden en niet anderen volgen). Ook heb ik leren rijden en met paarden bezig zijn op een manier die meestal niet in een manege word gebruikt. Dat is meer de manier van paardenfluisteren.
Het gaat als ik iets moet leren (met paarden) zo:
Ik probeer iets, lukt het niet dan is dat niet erg. Fouten mag je maken. En ik probeer het opnieuw totdat het wel lukt. Het hoeft niet in een keer. Als het lukt voel je je wel goed.
Dus als ik fouten maak denk ik meestal: “Foutje, kan gebeuren.”
En we hebben ook een ‘Ik-voel-me-goed-boek’, daar schrijf ik elke week in wat goed ging, wat ik leuk vind en wat ik gedaan heb .
Ik ben wel vooruit gegaan sinds ik bij Paulien ben. Ik heb geleerd dat je jezelf het belangrijkste moet vinden en als je jezelf belangrijk vindt, vinden anderen je meestal ook belangrijk. Ook heb ik geleerd om wat meer positief te denken. Ik heb op De Klimop een succeskalender gemaakt met allemaal dingen die goed gaan. Zodat ik erop kan kijken als er dingen een keer niet goed gaan.
Verder zijn de mensen die bij Paulien werken altijd bereid om je te helpen .
Trotse jongere die niet met naam hierop wil.
Ik vind De Klimop Leuk! Joe helpt mij en Wiata ook! Wiata was de grote wijzer. Madelief was de kleine wijzer. Toen snapte ik de klok! Ik ben ook niet meer zo vaak boos. Dat vind ik fijn.
Elke week ben ik blij als ik mag! Wiata is mijn grootste vriendin. Ze weegt wel 600 kilo zegt Paulien. Wie heeft er nou zo’n grote vriendin? Nou, ik!!
Van Jantje, haha, dat is niet echt mijn naam. Die zeg ik lekker niet. Dat hoefde ik niet. Zo is het goed.